13-14. Theaterbezoeken

De gehoornden (Het Paleis)

Bruno: "Stella bewijs me uw trouw door mij ontrouw te zijn".

1.     voortekens.  

Hoe wordt de voorstelling aangekondigd?

De meeste grote voorstellingen van Het Paleis mogen altijd wel op wat publiciteit rekenen. Ik vond dat dit een beetje tegensloeg bij 'De Gehoornden'. Misschien omdat het dit jaar maar een herneming was van het stuk. Ook kon deze voorstelling niet rekenen op erg bekende acteurs, dit zal er ongetwijfeld ook iets mee te maken hebben.

Wel kwam ik in de stad regelmatig affiches tegen van het stuk, zoals aan de Lange Wapper.

Ook krijg ik maandelijks een foldertje in de bus van Het Paleis. Hierin kondigen ze de voorstellingen aan die in de komende tijd gespeeld gaan worden in de twee zalen van Het Paleis. Uiteraard stond 'De Gehoornden' hier ook in vermeld.

Naast het foldertje dat ik elke maand vind in mijn brievenbus, stuurt Het Paleis ook maandelijks een nieuwsbrief naar diegene die daarop zijn ingeschreven. Ook hierin werd de herneming aangekondigd.

Wat is de titel van het stuk? Wat betekent die? Wat zegt die over de thematiek?

De gehoornden is de titel van het stuk dat ik ga bespreken. In eerste instantie had ik geen idee wat ik kon verwachten bij het horen van deze titel. Ik dacht aan dieren, waarschijnlijk omdat sommige dierensoorten gehoorend het leven doorgaan. Maar na ee beetje rsearch en het bekijken van de voorstellin werd het al snel duidelijk wat de toneelmakers nu juist met dat gehoorend bedoelen.

De titel slaat op het hoorntje dat iedere partner in een relatie, volgens het stuk, zou moeten dragen. Dat horentje staat symbool voor een jaloerse houding die je aanneemt tegenover je partner. Het hoofdpersonage, Bruno, is zeker gehoornd. Hij wordt gek van jaloezie. Jaloezie is ook meteen hetthema en de rode draad doorheen het stuk.

BRUNO: Nen goeie echtgenoot moet af en toe een klein hoorntje dragen,
en ik wil een goeie echtgenoot zijn, dus voilà. Hop naar mijn ongeluk, maar ik
ben wel de eerste die weet hoe dat eruit ziet.

2.      Thematiek

Waar gaat het stuk over? Moet je die thematiek zelf achterhalen of wordt de boodschap expliciet verwoord?

Het stuk gaat over een heteroseksueel koppel, gespeeld door twee mannen. Ze heten Bruno en Stella. Bruno is een man die niet zeker is van zijn relatie. hij loopt rond met een constant zwaarder wordende last in de vorm van ziekelijke jaloezie. Stella is op het eerste zicht een onderdanige vrouw. Ze luistert naar wat Bruno van haar verlangt. Zij is het soort vrouw dat nooit kwaad wordt en zich naar haar man schikt. Niet het soort vrouw dus waar je overspeligheid van verwacht. Toch is Bruno er zeker van dat zijn vrouw hem bedriegt met elke man die in hun leven voorkomt.

Bij de aanvang van het stuk vroeg ik me af wat ik mocht verwachten, we kregen een tafereel voorgeschoteld van een paar mannen die zich op zijn zachtst uitgedrukt merkwaardig gedroegen. Ze dansten, probeerden koffie te maken, deden een poging om een kettingzaag aan de praat te krijgen en ze zeiden vooral niets tegen elkaar. Vreemde muziek speelde en ik zat op het puntje van mijn stoel te wachten tot al deze pesonages samen zouden komen tot een verhaal.

Eens de dialogen op gang kwamen, wakkerden ze mijn interesse nog meer aan. De thematiek werd toen voor mij wel snel duidelijk. Alle dialogen draaiden rond de jaloezie die Bruno koesterde, dus het thema werd duidelijk aangegeven.  

3.      Opvoeringstekens

Op welke locatie speelt het stuk zich af? Hoe vinden de locatiewissels zich af?

De locatie waar het stuk zich afspeelt is onduidelijk. Het decor is sober, er staan enkel een paar stoelen aan de zijkant van het podium, een koffiemachine dat vaak stuk is en achteraan staat een grote metalen kast waar uiteindelijk duiven in blijken te zitten. Maar wat is deze locatie nu juist? Deze vraag blijft voor mij onbeantwoord. Soms lijkt het op een wachtzaal, vermits er stoelen staan. Als je door de lijnen doorleest dan kon ik er soms uit afleiden dat het een hotel of een herberg was. Maar uiteindelijk zou ik er geen exacte locatie op kunnen plakken.

"In een onbestemde ruimte zijn vijf mannen aan elkaar overgeleverd. Ze hangen wat rond,
drinken koffie, kijken naar elkaar en wachten. In het middelpunt staat Bruno
die alles in gang zet. Langzaam maar zeker raken de mannen verstrikt in een
schijnbaar onschuldig spel dat steeds gevaarlijker wordt." Het Paleis

Deze informatie vond ik op de site van Het Paleis en zij zeggen letterlijk dat het een onbestemde ruimte is.

Echte locatiewissels zijn er dus ook niet echt, vermits er nooit concrete aanwijzingen zijn in verband met de ruimte.

4.      Evaluatie 

Hoe evalueer je de acteerprestaties?

De acteurs die meespeelden in dit stuk waren stuk voor stuk wel mooie acteurs om naar te kijken. Vooral het hoofdpersonage, Bruno, gespeeld door Rik Verheye vond ik prachtig om te zien. Hij leefde zich volledig in. Ik geloofde zijn personage volledig, en dat was volgens mij geen simpele opdracht. Zijn personage was zacht uitgedrukt redelijk
excentriek en lag ver buiten het beeld dat je hebt van een doorsnee volwassen man.

Maar het moet gezegd worden, desondanks dat ze de kans hadden om met prachtige acteurs in een geweldig zaaltje te spelen in het midden van de stad, stoorde er iets mij. Na de tweede helft van het stuk kregen de acteurs het soms moeilijk om zich in hun rol te houden. Ze moesten lachen op momenten dat dit echt niet gepast was en dit verpeste het voor mij. Ik heb zelf zes jaar toneellessen gehad en dit kan echt niet. Regel één vanaf dat je op een podium staat, is dat je moet doorspelen en in je rol moet blijven. Je bent op dat moment zelfs geen acteur meer, maar gewoon het personage dat je bent op dat gegeven moment. Ik vond het echt een sterk stuk, maar doordat de acteurs zich niet altijd konden vasthouden aan hun rol heb ik er minder van kunnen genieten.

Ik wil wel even rechtzetten dat ik mijzelf geen theaterkennen ga noemen, ik weet alleen wat ikzelf geleerd heb binnen mijn opleiding. Natuurlijk kan het iedereen overkomen dat je een mindere speeldag hebt. En dan is het jammer als je op het toneel staat. Je hebt namelijk maar één kans om je publiek in te pakken met jouw verhaal. 

Spreekt de thematiek je aan?

De thematiek spreekt me enorm aan. Jaloezie is iets van alle tijden en het is een thema dat overal ter wereld voorkomt in alle mogelijke vormen. Iedereen heeft al wel eens te maken gehad met jaloezie en volgens mij heeft iedere persoon het wrange gevoel dat jaloezie met zich meebrengt al wel eens moeten ervaren.

Jaloezie binnen een relatie is een fenomeen dat vaak voorkomt. De angst om bedrogen te worden is iets dat ik ook al heb moeten ervaren en een jaloerse partner ook. Ik denk dat iedereen die dit stuk heeft bekeken soms wel moest terugdenken aan een relatie die hij of zij heeft gehad. Ook al werd er in dit toneelstuk vaak overdreven en was dit
absoluut geen gezonde relatie, toch kan je het makkelijk weerspiegelen op je eigen leven of op het leven van iemand die je kent. Dit maakt een stuk voor mij altijd veel interessanter om te bekijken.

You may now kiss the bride (Spiegeltent Ekeren)

1. Voortekens

Hoe wordt de voorstelling aangekondigd?

Ik ben naar de voorstelling gaan kijken in de Spiegeltent in Ekeren op elf december. Ik had tickets gewonnen via het 252CC Ekeren. Voordat ik de tickets had, lette ik niet echt op de reclame die er gemaakt werd rond Winterwakker (het concept waarbinnen ook deze voorstelling plaatsvond). Nadat ik wist dat ik naar deze voorstelling zou gaan
kijken met een hele hoop vrienden viel me op dat er best wel veel publiciteit rond gemaakt was. Aan het Veltijckpark in Ekeren stonden er grote borden met de programmatie voor dit meerdaagse evenement, hiertussen stond uiteraard ook de voorstelling: You may now kiss the bride. Ook hadden we een programmaboekje in de brievenbus gekregen van Winterwakker, waarin deze voorstelling ook uitvoerig besproken werd.

Naast de klassieke manieren om een voorstelling aan te kondigen, was er ook op Facebook een evenement aangemaakt voor dit toneelstuk. Ook op de website van het 252CC Ekeren kon je informatie vinden over de voorstelling.

Ken je het theatergezelschap? Welke reputatie geniet het? Wie is deregisseur?

Het is zeker en vast geen theatergezelschap dat het gewend is om samen te spelen. Thomas Janssens en Matthias Meersman hebben het stuk samengesteld en kozen er voor om vergezeld te worden door Evelien Bosmans en Joke Emmers. De twee heren hebben samen gestudeerd en al vaker samen voorstellingen gemaakt. Van de acteurs die
meespeelden in de voorstelling kende ik persoonlijk enkel Evelien Bosmans. Zij speelde mee in een aantal televisieprogramma's en films die ik gezien heb. Ik heb haar altijd een fijne actrice gevonden om naar te kijken omdat ze zo puur en oprecht overkomt. Ook op het toneel vond ze de kans om dat talent van haar te tonen.

2.     Thematiek

Waar gaat het stuk over? Moet je de thematiek zelf achterhalen of wordt de
boodschap expliciet verwoord?

Het stuk gaat over het thema dat in elk verhaal een rol speelt, namelijk de liefde. Het stuk bestaat uitfragmenten van andere toneelstukken. Ze kozen voor Pinter, Bergmans, Tsjechov, Shakespeare... Ze kozen enerzijds voor fragmenten die iedereen kent, zoals de balkonscène van Romeo en Julia, maar ook voor scènes die minder bekend zijn.

De titel verklapt ons al dat het stuk iets te maken heeft met liefde, trouwen en samen zijn. Van zodra dat het stuk begint wordt je voorgevoel nog extra bevestigd. Alle scènes die opgevoerd worden gaan over de liefde. Over een kibbelend jong koppel, een stilzwijgend oud koppel. De smoorverliefde Romeo en Julia en een uitgedoofd echtpaar op een camping.

Naar mijn mening had het stuk ook geen diepere betekenis. Ik vond geen extra verband tussen alle scènes die gespeeld werden behalve de liefde. Het was allemaal luchtig en makkelijk om naar te kijken.

3.     Opvoeringstekens

Hoe maken de proxemiek (groepering) en gestiek (beweging) de onderlinge verhoudingen zichtbaar?

In elke nieuwe scène waar er weer een ander verhaal aangereikt wordt, veranderen de personages natuurlijk ook.
Doordat de personages veranderen wordt de macht tussen de personages ook telkens weer verdeeld.

Personages die dominant waren in een relatie zetten zich letterlijk boven het onderdanige personage. Ze maken
grotere bewegingen als ze praten zodat wat ze zeggen nog krachtiger wordt. ze bewegen zich vaak rond het personage waarover ze hun macht willen uitoefenen zodat de andere letterlijk en figuurlijk ingesloten wordt.

Anderzijds gaan personages die evenwaardig zijn aan elkaar zich ook zo gedragen, ze zitten of staan gewoon naast elkaar, zonder zich groter of kleiner te willen maken dan ze werkelijk zijn. Dit zag ik in dit stuk vaak terugkomen in scènes die over een echtpaar gingen die al ettelijke jaren getrouwd waren.

In een bepaalde scène spelen er drie personages mee, een dochter, haar vader en haar minnaar waarmee ze niet wilt trouwen en eigenlijk zo snel mogelijk van af zou willen. Haar vader beschermt haar uiteraard en de proxemiek geeft dit ook duidelijk weer. De afgewezen minnaar staat alleen terwijl vader en dochter dicht bij elkaar staan en de vader half voor zijn dochter gaat staan om haar het gevoel van bescherming te geven. 

4. Evaluatie

Wat vind je van de voorstelling in zijn geheel? Geef een genuanceerd en onderbouwd antwoord.

Ik vond de voorstelling een beetje chaotisch. Niet alleen omdat ik me telkens weer moest concentreren op nieuwe personages en een nieuwe verhaallijn, maar ook omdat er veel buiten het podium gebeurde. Er werd bijvoorbeeld ook gekookt in de voorstelling, dit gebeurde constant door de acteurs die op dat moment geen rol te vervullen hadden. Als er dan een gerecht klaar was werd het rondgebracht in de zaal. Dit stoorde mij erg hard omdat ik hierdoor soms dialogen miste.

Ook vond ik de keuze van de fragmenten die ze speelden niet altijd super. Een aantal scènes vond ik te cliché en ook niet op een vernieuwende manier gebracht. Ik denk nu bijvoorbeeld aan de balkonscène van Romeo en Julia.
Deze keuze is absoluut niet spannend en werd ook niet spannender gemaakt dan ze was. Ze speelden de scène op de manier waarop ze al zo vaal gespeeld geweest is, geen nieuwe elementen toegevoegd of moderner gemaakt. ersoonlijk vond ik dit soms jammer.

Desondanks deze minpunten denk ik wel met een warm gevoel terug aan deze winteravond. Waarschijnlijk omdat ik
omringd was door mijn allerliefste vrienden en mocht plaatsnemen in een mooie tent in het centrum van het district waar ik met veel liefde woon. 

Leef je mee met de personages?

Ik vond het moeilijk om mee te leven met de personages. Normaal gezien ben ik iemand die meteen meeleeft met
mensen en personages, maar bij deze voorstelling vond ik het uitzonderlijk moeilijk. Ik denk dat dit komt omdat de acteurs geen vaste rol hadden. Na een aantal minuten veranderden de acteurs van rol en moest je je terug inleven. Ik
vond dit niet storend, maar het was voor mij wel snel duidelijk dat ik me bij dit soort toneelstukken minder goed kan inleven.